Vakantie update

17 oktober 2013

Daar zit je dan op een zonovergoten plek..

Lief en ik hebben zin in zon en zwemmen dus gaan we gelijk aan het zwembad liggen..

Ik heb geen rust..

Spelende kinderen zitten achter mij in het pierebad..

Ik merk dat ik het moeilijk krijg..

Mijn ogen vullen zich met tranen..

Ik besluit om te gaan..

Lief laat ik achter..

Eenmaal binnen in het huisje komen de tranen..

Fuck..ik had dit niet verwacht..en wil het ook niet!!

Kinderen zijn toch juist leuk??

Hopelijk gaat het morgen beter!! 

19 oktober 2013

Al vanaf dat ik hier ben..ben ik uit mijn doen..

Genieten is nog ver te zoeken..

Het lijkt wel alsof alles er nu bij mij uit komt..

Hoe voelt gelukkig zijn ook alweer??

Wat moet ik doen om weer het gevoel terug te krijgen??

Het afgelopen jaar was natuurlijk alles behalve positief..

Ik denk ook dat ik in een jaar tijd het gevoel geluk ben kwijt geraakt!

Gelukkig praten lief en ik erover..

Want ook tussen ons loopt het een beetje stroef..

En dat terwijl wij juist nu tot elkaar horen te komen!

Ik besluit om deze vakantie iets minder streng qua dieet te zijn..

De eerste 3 dagen deed ik net zoals thuis..

Maar lief liet me inzien dat wij nu moeten genieten..en daar hoort af en toe een ijsje (dan zo'n lekkere calorie bom) bij!

Nu kan het nog..

Zodra we thuis zijn gaat het allemaal weer beginnen..

Moet echt wat relaxter worden :) 

22 oktober 2013

Discriminatie..

Tja kun je het wel zo noemen? 

Als stel zonder kinderen hoor je eigenlijk nergens bij..

Je voelt je zo klein als je met een gezin aan het kletsen bent en er komt een ander gezin bij..

Dan voel jij je zo klein..

Je bent dan niets..

Voordat je het weet gaat het over de kinderen..

Tja dat is nou eenmaal iets wat wij nog niet hebben..

Vervolgens word er ook door een mama gezegd dat ze 'ziet' dat wij nog geen kinderen hebben omdat mijn lief K3 noemde tegenover jongetjes.. 

Gelukkig gaat het de laatste dagen een stuk beter met mij..

Dit alles hier is een heel leerproces..

Een proces waar ik vooraf vriendelijk voor zou bedanken als ik wist hoe alles voelt..

Maar weg lopen is nog nooit iemand sterker van geworden..

24 oktober 2013

Vandaag denk ik veel na over de komende tijd..

Zodra ik één word met mijn gedachten en weg dwaal merk ik dat ik een beetje eontioneel word..

Elke keer als ik lieve schattige kindjes zie denk ik dat wil ik ook..

Maar ja ik heb niks te willen!

Hoe zal het straks gaan met de volgende poging??

Gaat het spuiten dan weer zo 'makkelijk'??

Hoe sta ik dan in mijn schoenen?? En lief??

Hoeveel kan een mens nog aan??

Ik weet dat ik de laatste tijd negatief klink..

Ben ook aan het leren om de mooie dingen van het leven te zien..

Maar als je al 1 jaar in de MMM loopt..wil je dat nog wel eens vergeten..

Hoop??

Ook dat wil ik wel eens vergeten..

Wij gaan deze kans met 4 handen aan pakken..

Samen gaan we voor ICSI2! 

24 oktober 2013

Na een moeilijke start van de dag breekt de zon rond 11.00 goed door..

De meeste mensen zijn de hort op waardoor we met ongeveer 15 mensen bij het zwembad liggen..

Al gauw komen we in gesprek met een moeder van 5 kinderen..

Tot DE vraag gesteld werd of wij geen kinderen hebben..

Een beetje flabber antw ik nee..

Ze verteld over dat de 2e dat die lang op zich liet wachten maar dat daarna het hek van de dam is..

Maar ook over haar zus dat het allemaal niet zo makkelijk ging..over hormonen dat ze zo zwanger werd toen ze de hoop had opgegeven..

Mijn oren klapperen..

Ik besluit mijn mond te houden..

Nog geen 5 min later besluit ik dat we gaan lunchen :)

Leerproces he?? ;)

28 oktober 2013

Veel nagedacht de afgelopen dagen (nog steeds) over alles wat speelt op dit moment..

Veel gepraat ook met lief over bepaalde dingen wat mij dwars zit..

Een aantal keer heb ik gezegd dat ik keuzes moet maken..

En dat moet ik ook!

Zoals ik nu leef..of eigenlijk de afgelopen weken/maanden zo kan het niet meer!

Ik moet voor mezelf op gaan komen..

Qua werk vooral..

Maar ook wil ik binnenkort eens met mijn familie praten over alles wat mij dwars zit!

Ga ik dat niet doen..dan blijf ik er last van houden..

Ik heb het er best moeilijk mee dat ik met een aantal dagen alweer moet beginnen met spuiten..

De eerste ICSI heb ik weinig (vind ik zelf haha) last gehad van de hormonen..

De punctie vond ik best heftig maar al met al denk ik dat ik niet mag klagen! 

Toch zie ik er tegen op..

Maar het komt vast goed! 

Vooral hier met al die lieve kleine kindjes om mee heen voel ik het gemis..

Het verlangen is zo groot..

En eigenlijk voel ik me een stumper met al die gezinnetjes om ons heen..

Het ongewild kinderloos zijn is nog een heel leer proces..

Want hoe ga je met alles om?? 

30 oktober 2013

We zitten weer op de terug reis in het vliegtuig!

De afgelopen twee weken zijn voorbij gevlogen..

Ondanks dat ik een valse start gemaakt heb..heb ik vooral dankzij mijn lief de knop soort van om kunnen zetten en samen kunnen genieten!

De twee weken waren wel weken dat we veel confrontaties gehad hebben en ook regelmatig een grote slik hadden! 

Maar ik denk al met al dat het ons sterker heeft gemaakt en het ons klaar heeft gestoomd voor de volgende poging! 

Al kun je natuurlijk nooit zeggen dat je er klaar voor bent!

Ik moet nog een paar dagen de pil slikken..en ik geloof zaterdag beginnen met Decapeptyl..

Ik moet zeggen ik vind het allemaal weer heel spannend! 

De laatste dagen is de gedachte er veel geweest van wat als we nou nooit een kindje mogen krijgen??

Het zal niet makkelijk worden maar ik weet dat lief en ik het samen aan kunnen!!

Onze liefde is sterk genoeg!! 

Al hoop ik natuurlijk dat onze wens uit komt!