Terugblik 2012..

Ook al duurt het jaar 2012 nog een paar dagen toch wil ik alvast terug blikken..

2012...
Het jaar dat begon met een twijfel..
We zijn nu al een jaar bezig en de vraag gaat het ons op de natuurlijke weg lukken of gaan we met 2 maand echt naar de ha??
Als ik dan in febr gewoon weer ongesteld word besluiten we dat ik naar mijn ha ga..
Met spanning in mijn lichaam en knikkende knieën ga ik naar mijn ha (lief zit bij een andere ha) ik doe mijn verhaal..en mijn ha verteld dat we eerst lief zijn zaad gaan testen voordat we verder gaan met andere onderzoeken.
De uitslag is in maart bekend...en het blijkt niet zo goed te zijn!
Moet eerlijk bekennen dat we dachten dat de uitslag nog wel mee viel..in het hele verhaal van stoppen met de pil tot en met nu kan ik toch zeggen dat we op bepaalde momenten heel erg naïef waren..zo ook toen de uitslag binnen kwam!
Wat misschien mee speelde was dat mijn ha en zijn vrouw het nog zagen zitten op de natuurlijke weg..na 3 maanden en een semenanalyse verder gaan we een 'cursus' doen om mijn lichaam in beeld te krijgen wanneer ik nou eigenlijk mijn eisprong enzo kan verwachten..
Omdat ik al ovulatietesten gebruikt heb en ook getemperatuurd heb weet ik al veel van mijn eigen lichaam en wanneer de eisprong precies is!
Na een paar afspraken spreken we af dat als ik eind aug weer ongesteld word, worden we doorgestuurd naar het zh..
En vanaf dat moment is alles zoooo snel gegaan!!
Er zit maar zo'n korte tijd tussen de 1e afspraak en nu...en toch weten we al een tijdje dat de kwaliteit van lief niet zo heel goed is en we alleen in aanmerking komen voor ICSI...
ICSI..Intracytoplasmatische sperma injectie..
Toen we hoorden dat we alleen daarvoor in aanmerking komen storte onze wereld een beetje in..
En nog steeds zijn er momenten dat ik denk waar hebben we dit aan verdiend?? Waarom wij?? Gaat het echt over ons?? 
2012.. Het jaar dat wij mensen gingen inlichten over waar we mee bezig zijn..en hoeveel verdriet het ons doet..mijn schoonouders..hoe lief..verbazend!! Mijn ouders en broer..waarbij ik het gevoel had dat ze mij lieten stikken..en nog steeds vaak heb wat heb ik eigenlijk aan jullie?? Die het volgens mij niet goed snappen...de pijn en verdriet dat ik van hun had en soms heb..!! Mijn zwager en schoonzus..waarbij we vooral bij mijn zwager de emotie zagen..en ik bij mijn schoonzus nog steeds niks van gehoord heb (onze band is ook niet echt wowie) mijn beste vriendin..die er altijd voor mij is..die vanaf dat wij starten tot nu overal van op de hoogte is...onze vrienden die het net een paar weken weten..die zo lief reageerden..dat je er tranen van in je ogen krijgt..!
Het besef...dat er mensen zijn die zich proberen in te beelden hoe wij ons voelen..dat de komende tijd zwaar gaat worden..die ons steunen...!!
Maar je weet pas echt wat het met ons doet als je het zelf mee hebt gemaakt..of er nu in zit..!
2012 het jaar dat we de MMM ingingen..dat we starten met de pil...begonnen met de ICSI procedure..verdriet hadden..moeilijk hadden samen..het besef hadden dat we het samen moeten doen..dat we door hadden dat het zwaar ging worden..dat we samen vooral leuke dingen moeten gaan doen..moeten genieten van de leuke dingen in het leven..dat er veel diepte punten waren..
Van mij mag 2012 snel eindigen..
En hopen...dat 2013 nu een echt ONS jaar gaat worden!!