Geduld en onzekerheid..

Soms zijn er van die momenten dat het even niet meer gaat..

Zelfs de zon die stopt met schijnen..

Als of het geluk mijn hart verlaat..

(Gordon & Replay - Niemand)

MMM..

De laatste dagen spookt de MMM weer door mijn hoofd..

Merk gelijk dat ik iets minder in mijn vel zit en zelfs opgefokt ben..

De spanning voor de (evt) laatste cryo tp en misschien wel ICSI2 nemen toe..

De gedachte dat het hele traject weer opnieuw begint..het spuiten..de punctie..de wachtweken..

De onzekerheid maakt een weeïg gevoel in mijn onderbuik los..

Een gevoel wat ik niet wil voelen..

Maar helaas niet anders is!

Onbegrip..

De omgeving leeft zijn eigen leven..

In die 31 jaar dat ik besta zou je toch denken dat ik in het leven van sommige mensen hoor..

Maar elke keer voelt het weer als een teleurstelling als ik de steun niet krijg waar ik zo naar verlang bij sommige mensen..

Laat het los..een logische gedachte..

Maar dat kan ik (nog) niet..

Vaak vraag ik me af ligt het aan mij?? Aan ons?? Begrijpen ze de MMM niet?? Hoe wij ons voelen?? Hebben ze zelf geen gevoel??

Vaak als ik het antwoord denk te weten gebeurt er weer iets waardoor ik een beetje van slag ben..

Dat het pijn doet als twee oma's over hun kleinkinderen vertellen..dat mijn moeder bij ze weg loopt..gewoon omdat ze het niet aan kan horen..maar zo voelt het ook voor mij mam!

Wat een herkenning..

Maar dan twee tellen later ze gewoon kan zeggen dat als ze jonger was geweest zou ze graag draagmoeder voor mij willen zijn..

Maar mam! Het ligt niet aan mij wil ik dan schreeuwen!

Als de wijste van ons twee hou ik maar mijn mond..

Ook al bedoelt ze het goed!

Maar ondertussen doet het pijn..

Pijn omdat we al meer dan een jaar geen begrip krijg van de mensen om ons heen..

Iedereen denkt te weten wat het beste is..wat we vooral wel/niet moeten doen..

Ze denken allemaal te weten hoe het voor ons moet zijn..

De MMM moet je denk ik mee maken om te weten hoe het voor ons is..

Maar af en toe een knuffel ontvangen doet al wonderen..

Afvallen..

Met afvallen gaat het gelukkig goed..

Afgelopen week klein dipje gehad..maar kan toch zeggen dat ik in bijna twee maand 8 kilo kwijt ben!

MSW..

Dinsdag hebben wij weer een gesprek bij de MSW (maatschappelijk werk)

Ik verheug me eigenlijk best op het gesprek..

Juist omdat zij weet hoe het voor ons is..

Zh bellen..

Nog een dikke week dan is mijn NOD (klinkt zoveel makkelijker dan te zeggen moet ik ongi worden)

Dan bellen wij weer het zh..

Spannend!!